در دنیای کریپتو، آدرس‌ها نقش مهمی در کمک به ذخیره و انتقال ارزهای دیجیتال از طریق شبکه بلاک چین دارند. یک آدرس به عنوان یک شناسه منحصر به فرد کیف پول رمزنگاری عمل می کند که می تواند به صورت عمومی برای تراکنش ارزهای دیجیتال به اشتراک گذاشته شود. در حالی که آدرس‌های ارزهای دیجیتال عمدتاً برای ارسال و دریافت ارزهای رمزنگاری شده استفاده می شوند، درک رفتار و وضعیت فعلی کیف پول رمزنگاری بینش های کل نگر در مورد اکوسیستم، کاربران آن و پایداری طولانی مدت بر اساس داده های تاریخی را آشکار می کنند.
آدرس‌های ارزهای دیجیتال نقش بسیار مهمی در ارائه منحصر به فرد بودن هر کاربر و اطمینان از انتقال موفقیت آمیز وجوه بین دو طرف دارند.

آدرس‌های ارز دیجیتال یا کریپتو چیست؟ و آدرس کریپتو چگونه کار می کند؟

هنگامی که یک کیف پول رمزنگاری ایجاد می شود، برای هر توکنی که پشتیبانی می کند، یک آدرس منحصر به فرد به کیف پول اختصاص می یابد. این آدرس برای اطمینان از اینکه فرستنده می تواند ارزهای رمزنگاری شده را برای گیرنده مورد نظر ارسال کند، بسیار مهم است.

یک آدرس کیف پول معمولی با یک رشته منحصر به فرد از کاراکترهای الفبایی، یعنی ترکیبی از اعداد و حروف الفبا نشان داده می شود. رشته (Base58) از نسخه هش شده کلید عمومی کیف پول دیجیتال و یک جمع کنترلی برای جلوگیری از اشتباه تایپی مشتق شده است.

طول آدرس بیت کوین (BTC) معمولاً بین 26 تا 35 کاراکتر است که می تواند با یک کد QR نیز نمایش داده شود. کیف پول ها و پلتفرم های دیجیتال امکان کپی/پیست کردن آدرس ها را به راحتی برای اطمینان از صحت فراهم می کنند. می توان به سادگی کد QR را اسکن کرد یا از آدرس مربوطه برای ارسال و دریافت توکن ها از طریق یک بلاک چین عمومی استفاده کرد.

برای دریافت ارزهای دیجیتال در یک کیف پول خاص، کاربر آدرس کیف پول مربوطه را به اشتراک می گذارد. اگر فرستنده ارزهای رمزنگاری شده را به یک کیف پول پشتیبانی نشده ارسال کند، کاربر ممکن است خطر از دست دادن دائمی توکن های ارسالی را داشته باشد.

چگونه آدرس کیف پول رمزنگاری خود را پیدا کنم ؟

مکان یابی آدرس کیف پول کریپتو یک فرآیند ساده دو مرحله ای است. هنگامی که یک کاربر با موفقیت یک کیف پول رمزنگاری ایجاد می کند، دارای دو آدرس منحصر به فرد است که می تواند برای دریافت یا ارسال ارزهای دیجیتال استفاده شود.

برای مشاهده آدرس کریپتو، به کیف پول خود بروید و روی ارسال یا دریافت کلیک کنید. در مرحله بعدی، کاربر با آدرس مربوط به کیف پول در قالب یک کد QR قابل اسکن یا رشته ای از اعداد و حروف، که به عنوان آدرس نیز شناخته می شود ، استقبال می شود.

در مورد کیف پول های سخت افزاری یا کاغذی، کاربران ممکن است یک پرینت فیزیکی از کد QR دریافت کنند که می تواند در کیف پول های سنتی فیات ذخیره شود و برای دریافت ارزهای دیجیتال با دیگران به اشتراک گذاشته شود.

وضعیت‌های مختلف آدرس کیف پول دیجیتال

وضعیت یک آدرس کیف پول دیجیتال صرفاً با آخرین باری که برای تراکنش موفقیت آمیز (ارسال یا دریافت) ارزهای دیجیتال استفاده شده است، تعیین می شود. بسته به وضعیت فعلی، آدرس‌های کیف پول کریپتو در سه دسته کلی قرار می‌گیرند: یعنی آدرس های فعال، جدید و غیر فعال.

وضعیت فعلی آدرس‌های رمزنگاری به درک فعالیت کلی شبکه کمک می‌کند. با این حال، نه یک آدرس فعال و نه یک آدرس جدید نمی‌تواند تعداد کاربران منحصربه‌فرد را نشان دهد، زیرا هیچ محدودیت سختی برای تعداد کیف‌پول‌های رمزنگاری یا آدرس‌هایی که یک فرد می‌تواند ایجاد و اجرا کند وجود ندارد.

از سوی دیگر، سنجش وضعیت فعلی آدرس‌های ارزهای دیجیتال بینش‌هایی را در مورد مشارکت شبکه و پشتیبانی سایر سرمایه‌گذاران کریپتو فراهم می‌کند. رشد مداوم در تعداد  آدرس های کیف پول جدید و فعال  نشان دهنده سالم بودن سیستم است.

در اداکه، تفاوت های ظریف مختلف آدرس های فعال و جدید را به تفصیل مورد بحث قرار می دهیم:

آدرسهای فعال

آدرس های فعال

یک آدرس به محض اینکه مستقیماً در یک تراکنش موفق چه به عنوان فرستنده یا یک گیرنده  شرکت کند، فعال در نظر گرفته می شود. در نتیجه، آدرس‌های فعال به‌عنوان شاخص خوبی برای کاربران روزانه در هر بلاک چین خاص عمل می‌کنند. به عبارت دیگر آدرس های فعال نشان دهنده تعداد کل کاربران فعال در شبکه است.

به عنوان مثال، آدرس‌های فعال ماهانه همه کاربرانی را نشان می‌دهند که در طول آن ماه رمزارز ارسال یا دریافت کرده‌اند. با این حال، یک آدرس خاص فقط یک بار در هر بازه زمانی شمارش می شود، حتی اگر یک شرکت فعال در دو یا چند تراکنش بوده باشد.

برای اینکه به عنوان یک آدرس فعال در نظر گرفته شود، باید در یک تراکنش زنجیره ای شرکت کند. یک تراکنش رمزنگاری موفق که ثبت می شود و می تواند از طریق یک بلاک چین تأیید شود. تراکنش‌های روی زنجیره همیشه در تمام شبکه‌های بلاک چین ثبت می‌شوند که شامل بلاک چین‌های عمومی، بلاک چین‌های خصوصی، بلاک چین‌های کنسرسیوم و بلاک چین‌های ترکیبی می‌شود.

از سوی دیگر، شرکت کنندگان در معاملات خارج از زنجیره واجد شرایط در نظر گرفتن آدرس های فعال نیستند. این به این دلیل است که تراکنش های خارج از زنجیره مانند تراکنش های درون زنجیره ای روی بلاک چین ها ثبت نمی شوند. در عوض، آنها به روش سنتی انتقال P2P از جمله مبادله کلیدهای خصوصی و پیوند دادن آنها به یک کیف پول جدید متکی هستند.

آیا قیمت ارز منجر به کمتر شدن آدرس‌های فعال می‌شود؟

بله، سقوط قیمت می تواند یکی از عوامل کاهش چشمگیر آدرس های فعال باشد. به این دلیل است که وقتی قیمت کریپتو شروع به کاهش می کند، بیشتر سرمایه گذاران سعی می کنند از بازار خارج شوند.

از سوی دیگر، افرادی که با قیمت پایین خرید می‌کنند، می‌خواهند هر گونه سود موجود را قبل از کاهش قیمت بسیار پایین‌تر حفظ کنند، یعنی با فروش دارایی‌های کریپتو خود و تبدیل آنها به ارز فیات.

علاوه بر موارد فوق، برخی از افراد تمایل به خروج از بازار دارند تا از متحمل شدن ضرر در طول رکود بازار جلوگیری کنند. سرمایه گذاری ممکن است یک ترن هوایی از احساسات باشد و همه نمی خواهند بخشی از آن باشند. فروش ارز معمولا راه حلی خوشایند برای افرادی است که نمی توانند احساسات خود را از بازی دور نگه دارند. در نتیجه تغییر شدید قیمت ها، برخی از سرمایه گذاران صرفاً بر اساس احساسات خود سکه ها را تخلیه می کنند که منجر به آدرس های فعال کمتری می شود.

برای مثال، تعداد آدرس‌های فعال در شبکه بیت‌کوین در جولای ۲۰۲۱ تقریباً ۶۰ درصد کاهش یافت، از ۱.۳ میلیون به تقریباً ۵۰۰۰۰۰. فروش بیش از 50 درصدی که پس از بالاترین رکورد بیت کوین در ماه مه 2021 و به دنبال اقدامات جانبی بازار، و همچنین کاهش قابل توجه نرخ هش شبکه در طول سرکوب شرکت های استخراج بیت کوین محلی توسط چین، ممکن است به کاهش چشمگیر در آدرس های کیف پول بیت کوین فعال کمک کند.

تفاوتهای ادرس های کریپتو

آدرس های جدید

یک آدرس جدید در کریپتو مربوط به ایجاد یک آدرس کیف پول جدید بر روی یک بلاک چین فعال است. آدرس‌های ارزهای دیجیتال با ترکیبی از کلیدهای خصوصی و عمومی محافظت می شوند که به صورت الگوریتمی به کیف پول مربوطه بر اساس بلاک چین خاص پیوند می خورد. به همین دلیل، آدرسی که از توکن‌های ERC-20 پشتیبانی می‌کند، نمی‌تواند توکن‌های TRX-20 را دریافت کند و فرستنده ممکن است خطر از دست دادن دائمی وجوه را داشته باشد. در صورتی که به اشتباه به یک کیف پول پشتیبانی نشده توکن ارسال کنید، ممکن است در برخی موارد با افزودن یک شبکه زنجیره ای هوشمند پشتیبانی شده به آن کیف پول، دارایی ها را بازیابی کنید.

برای ایجاد یک آدرس رمزنگاری جدید، شخص باید یک کیف پول فعال داشته باشد که می تواند از ارائه دهندگان خدمات کیف پول مانند صرافی ها و کیف پول های نرم افزاری و سخت افزاری دریافت شود.

آدرس کیف پول کریپتو جدید سابقه تراکنش های قبلی ندارد. در برخی موارد، صرافی‌های کریپتو پس از هر تراکنش موفق، به‌طور خودکار آدرس‌های جدیدی تولید می‌کنند. این امر باعث می‌شود سایر کاربران نتوانند تراکنش‌های گذشته را بررسی کنند یا وجوه را ردیابی کنند و بنابراین ناشناس بودن حفظ می‌شود.

با توجه به دلایل ذکر شده در بالا، آدرس جدید تعداد واقعی کاربرانی را که برای یک کیف پول رمزنگاری جدید ثبت نام کرده اند را نشان نمی دهد. همچنین توجه به این نکته مهم است که یک آدرس جدید می تواند وضعیت فعلی خود را تغییر داده و به یک آدرس فعال تبدیل شود. اما برعکس آن ممکن نیست.

تعیین آدرس های رمزنگاری فعال در مقابل نمونه‌های جدید

از لحاظ تاریخی، آدرس های رمزنگاری برای به دست آوردن درک درستی از شبکه و سنجش فعالیت های شرکت کنندگان استفاده شده است.

یک آدرس از زمانی که ایجاد می شود تا زمانی که یک شرکت فعال در یک تراکنش موفق شود، جدید در نظر گرفته می شود. پس از یک تراکنش موفقیت آمیز به عنوان فرستنده یا گیرنده، آدرس می تواند بسته به بازه زمانی مورد استفاده، حالت فعال یا غیرفعال داشته باشد.

برای تعیین آدرس‌های فعال در شبکه بلاک‌چین فقط می‌توان تراکنش‌های روی زنجیره را در نظر گرفت. تراکنش های خارج از زنجیره در نظر گرفته نمی شوند زیرا این تراکنش ها روی بلاک چین ثبت نمی شوند.

در هر بازه زمانی معین، یک آدرس فعال را می توان فقط یک بار شمارش کرد، حتی اگر در بیش از یک تراکنش موفق شرکت کند. یک آدرس جدید تعداد کل کاربران شبکه بلاک چین را تعیین نمی کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *