اولین بیت کوین در 3 ژانویه 2009 توسط شخصی به نام “ساتوشی ناکاموتو” استخراج شد. امروزه، ساتوشی ناکاموتو به عنوان نام مستعار شخص یا گروهی از افرادی که بیت کوین را ایجاد کرده‌اند، شناخته می‌شود. ساتوشی یک شخصیت یا چهره‌ای نامرئی که است خلاقیت‌های تکنولوژیکی آن بر، جهان تأثیر گذاشته است.
ساتوشی ناکاموتو مدت ها قبل از رونق بیت کوین در میان علاقه‌مندان به رمزنگاری مانند دانشمندان کامپیوتر و هکرها نامی آشنا بود. سال‌ها قبل شخصی در پیامی به صورت آنلاین پست کرده بود و با توسعه‌دهندگان دیگر از طریق ایمیل با همین نام مکاتبه کرده بود. اگرچه تأیید نشده است، اما به طور گسترده گمان می‌رود که شخص (یا افرادی) در پشت این نام مستعار نیز در ارتباط هستند.
ماه‌ها قبل از استخراج اولین بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو وایت پیپری را در لیست پستی رمزنگاری با عنوان «بیت کوین: یک سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا» منتشر کرده بود. پروتکل همتا که از نظر رمزنگاری ایمن بود.
در وایت پیپر، ناکاموتو آن را به‌عنوان «نسخه کاملاً همتا به همتای پول نقد الکترونیکی» توصیف کرد که «به پرداخت‌های آنلاین اجازه می‌دهد مستقیماً از شخصی به شخص دیگر بدون رفتن از طریق یک مؤسسه مالی یا هیچ واسطه‌ای ارسال شود».
فهرست مطالب
بیت کوین پس از بحران وام مسکن در سال 2008 متولد شد، در شرایطی که نقدینگی در بازارهای مالی جهانی به طور قابل توجهی تحت تأثیر سقوط بازار مسکن قرار گرفت. این بحران الهام‌بخش ایجاد بیت‌کوین، یک شکل کاملاً کاربردی از ارز دیجیتال مبتنی بر فناوری دفتر کل توزیع‌شده (DLT) به نام بلاک چین بود.
وایت پیپر ناکاموتو زمینه را برای اشکال آینده سیستم‌های رمزنگاری امن که به گونه‌ای طراحی شده‌اند که ضد دستکاری، شفاف و ضد تورم باشند، ایجاد کرد. هدف این سیستم این بود که به افراد اجازه دهد از طریق یک سیستم مالی غیرمتمرکز قدرت مالی خود را به دست آورند. ایده تمرکززدایی، نیاز واسطه‌هایی مانند شرکت‌ها، سیستم‌های مالی یا دولت‌ها را برای مشارکت در معاملات ارز دیجیتال از بین برد. تراکنش‌ها ایمن بوده و از طریق بلاک چین ردیابی می‌شوند. تفاوت بلاک چین در این بود که برای همه شرکت‌کنندگان قابل مشاهده بود و به طور ایمن در کل شبکه توزیع می‌شد.
اگرچه ناکاموتو یک چهره مرموز و مخفی باقی می‌ماند، اما هدف او برای ایجاد ارز دیجیتال به خودی خود هرگز یک راز نبود. به بیان ساده، او آن را ایجاد کرد تا کنترل مالی را از نخبگان مالی پس بگیرد و به مردم عادی فرصتی داد تا در یک سیستم مالی غیرمتمرکز شرکت کنند.
بیت کوین منبع باز باقی می‌ماند، به این معنی که هیچ کس قدرت مالکیت یا کنترل کامل آن را ندارد. طراحی آن عمومی است و برای همه آزاد است.
بیت کوین پاسخی به بحران بزرگ مالی بود که نشان داد حتی بزرگترین بانک‌های جهان نیز می‌توانند با شکست مواجه شوند. شکنندگی سیستم مالی مدرن را برجسته کرد و خواستار تمرکززدایی از صرافی‌های مالی شد. به این ترتیب، ارز دیجیتال متولد شد و بیت‌کوین یکی از اولین گزینه‌های خارج از سیستم مالی سنتی برای مشارکت عمومی در تراکنش‌های مالی بدون واسطه بود.
بلاک چین به این معناست که چگونه ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین اعتماد را در بین کاربران ایجاد و امنیت را تضمین می‌کند، زیرا یک دفتر کل مبتنی بر شبکه است که همه شرکت‌کنندگان می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند. “ایجاد بلاک” بیت کوین در 3 ژانویه 2009 توسط ساتوشی ناکاموتو استخراج شد و به طور رسمی یک بلاک چین را راه اندازی کرد. بلوک پیدایش اولین بلوک یک ارز دیجیتال است که استخراج می‌شود و به عنوان پایه و اساس بلاک چین عمل می‌کند.
بیت کوین در چند ماه اول وجود خود ارزش معادل پولی نداشت. ماینرها، افرادی که از رایانه‌های خود برای حل مسائل پیچیده ریاضی برای کشف یا استخراج بیت کوین جدید استفاده می‌کردند، این کار را فقط برای تازه و بدیع بودن آن انجام می‌دادند.
ماینرها همچنین به تأیید اعتبار و صحت تراکنش‌های بیت کوین کمک کردند. پرداخت واقعی بیت کوین دریافتی توسط ماینرها اساساً پاداشی برای حسابرسی و پردازش داده‌های رمزگذاری شده بود که بخشی از هر تراکنش است. این امر تضمین می‌کند که هر بیت کوین به درستی محاسبه می‌شود و نمی‌‌توان بیش از یک بار خرج کرد.
اولین معامله در دنیای واقعی در 22 می 2010 اتفاق افتاد، زمانی که مردی از فلوریدا موافقت کرد که دو پیتزای 25 دلاری را با 10000 بیت کوین مبادله کند و بدین ترتیب روز 22 می را “روز پیتزای بیت کوین” نامید. این اولین تراکنش اقتصادی برای این ارز دیجیتال بود. در آن زمان، بیت کوین به ازای هر پنی چهار بیت کوین ارزش داشت. از آن زمان، ارزش آن به طور تصاعدی چند برابر شده است.
سه سال پس از انتشار وایت پیپر در مورد بیت کوین و استخراج بلوک پیدایش، ناکاموتو از صحنه ارزهای دیجیتال خارج شد.
او در 23 آوریل 2011 ایمیلی به توسعه‌دهنده بیت کوین دیگری ارسال کرد و گفت که آینده ارز دیجیتال «در دستان فرد خوبی است». از آن زمان، هیچ ارتباطی از آدرس‌های ایمیل شناخته شده قبلی ناکاموتو وجود نداشته است.
در طول تاریخ طولانی بیت کوین، هیچ چیز بحث برانگیزتر از هویت بنیانگذار آن نبوده است. حدس و گمان‌های متعددی هویت ناکاموتو را احاطه کرده است. برخی افراد ادعا کردند که ناکاموتو نام مستعار گروهی از رمزنگاران است، نه فقط یک نفر. با این حال دیگران حدس می‌زدند که او ممکن است بریتانیایی، یکی از اعضای یاکوزا، یا زنی باشد که به شکل یک مرد ظاهر شده است.
در طول سال‌ها، چندین نفر مظنون به داشتن نام مستعار مبهم بودند:
در سال ۲۰۱۴، لیا مک‌گراث گودمن، روزنامه‌نگار نیوزویک مقاله‌ای با عنوان «چهره پشت بیت‌کوین» منتشر کرد. گودمن در یکی از برجسته‌ترین افراد جهت تلاش برای فاش کردن هویت ناکاموتو بود او دوریان ناکاموتو را خالق گریزان بیت‌کوین معرفی کرد.
گودمن به شباهت‌هایی از جمله مهارت‌های ریاضی، خلق و خو، تبار ژاپنی و تمایلات سیاسی بین این دو ناکاموتو اشاره کرد. دوریان پرنتیس ساتوشی ناکاموتو، در آن زمان 64 ساله، در تمپل، کالیفرنیا زندگی می‌کرد که گودمن با او تماس گرفت. به گفته گودمن، دوریان قبلا روی مهندسی کامپیوتر و پروژه‌های دفاع طبقه‌بندی شده کار کرده بود.
با این حال، دوریان ناکاموتو بعدا هرگونه دخالت در بیت کوین را رد کرد. او هرگونه نقل قول منتشر شده را به عنوان یک تفسیر نادرست از جانب خبرنگار نپذیرفت. ناکاموتو ادعا کرد که نقل قول او در زمان مصاحبه به جای بیت کوین در مورد مهندسی بوده است. بعداً، ساتوشی ناکاموتو در یک فروم آنلاین بیت کوین تأیید کرد که دوریان ناکاموتو نیست و به شایعات پایان داد.
مقاله نیوزویک بحثی را در مورد حریم خصوصی دوریان ناکاموتو برانگیخت، که جامعه رمزارزها احساس کردند زمانی که نیوزویک عکسی از خانه او در لس آنجلس منتشر کرد، این حریم خصوصی نقض شده است.
در نتیجه، جامعه کریپتو بیش از 100 بیت کوین را برای دوریان ناکاموتو جمع‌آوری کرد تا قدردانی و حمایت خود را نسبت به مصائب او ابراز کند. دوریان بعداً در یک ویدیوی یوتیوب در سال 2014 ظاهر شد و از جامعه بیت کوین تشکر کرد و گفت که او می‌خواهد حساب بیت‌کوین خود را «سال‌های بسیار زیادی» حفظ کند. اگرچه از آن زمان این ویدیو از حساب اصلی حذف شده است، کپی‌هایی از آن هنوز به صورت آنلاین وجود دارد.
در حالی که دوریان ناکاموتو ادعایی مبنی بر اینکه او ساتوشی ناکاموتو است را انکار کرد، کریگ رایت، دانشمند کامپیوتر استرالیایی، ادعا کرد که او مردی است که در پشت این نام مستعار قرار دارد.
رایت در سال 2016 پس از اینکه مجله Wired نمایه‌ای از او در دسامبر 2015 منتشر کرد، مدعی این هویت شد. این مقاله با عنوان “آیا خالق بیت کوین این نابغه استرالیایی ناشناخته است؟” و ظاهرا بر اساس اسناد فاش شده به Wired بوده است.
این شواهد شامل مقاله‌ای در مورد ارزهای دیجیتال بود که ظاهراً چند ماه قبل از انتشار وایت پیپر بیت کوین در وبلاگ رایت منتشر شد. ایمیل‌های فاش شده و مکاتبات مربوط به «دفتر کل توزیع‌شده »P2P و همچنین رونوشت‌هایی از مقامات مالیاتی و وکلا شامل اظهارات رایت در رابطه با مشارکت او در ایجاد بیت‌کوین نیز منتشر شد.
اما شواهدی به دست آمد که خلاف آن را ثابت می‌کرد. ورودی‌های وبلاگ، و همچنین کلیدهای رمزگذاری عمومی فرضی مرتبط با ناکاموتو، دارای تاریخ قبلی بودند.
یک شناسه اصلی در بلاک چین «کلید رمزگذاری عمومی» است. کلیدی که نیمی از سیستم دو کلیدی که دارندگان رمزارز برای انجام تراکنش های رمزگذاری شده به آن نیاز دارند. در مورد رایت، به نظر می‌رسید که هم کلیدهای عمومی ناکاموتو و هم ورودی‌های وبلاگ قدیمی بودند که این امر ادعاهای او را بسیار مشکوک‌تر می‌کرد.
Wired بعداً ادعای خود را پس گرفت. سپس نشریه‌ای که با او مصاحبه کرده بود به شواهد ظاهراً جعلی که رایت برای حمایت از ادعای خود منتشر کرد به عنوان دلیل محکومیت او اشاره کرد.
نیک سابو، متخصص رمزارز نیز یکی از “ساتوشی‌های مشکوک” رسانه‌ها بود. در سال 2015، نیویورک تایمز مقاله ای با عنوان «رمزگشایی معمای ساتوشی ناکاموتو و تولد بیت کوین» منتشر کرد.
مقایسه بین او و ناکاموتوی مرموز به دلیل شباهت در نوشتن و مشغله‌های فکری و همچنین سهم قابل توجه سابو در توسعه بیت کوین انجام شد.
نیک سابو یک مهندس کامپیوتر حرفه‌ای است. او همچنین رمزنگار و محقق حقوقی است و آثاری منتشر کرده است که به طور مماس با مشغله‌های فکری ساتوشی ناکاموتو در زمان‌های خاصی مرتبط بودند. مثلا:
Szabo مفهوم قراردادهای هوشمند را در مقاله ای با عنوان “قراردادهای هوشمند: بلوک‌های سازنده برای بازارهای دیجیتال” در سال 1996 انتشار داد. سابو در سال 2008 “” Bit Gold را مفهوم‌سازی کرد، که همچنین شکل غیرمتمرکز ارز و پیشروی بیت کوین بود. این فرد همچنین قبلا برای DigiCash، یک سیستم پرداخت دیجیتال که از رمزنگاری استفاده می‌کرد، کار می‌کرد. ناکاموتو و سابو در ارتباطات خود به اقتصاددان کارل منگر اشاره می‌کنند.
در کتاب “بیت کوین: آینده پول؟” دومینیک فریزبی، نویسنده کتاب، متقاعد شده بود که ساتوشی ناکاموتو و نیک سابو همان شخص هستند و استدلال‌هایی برای حمایت از فرضیه خود ارائه کرد. سابو، با این حال، اتهامات مربوط به هویت مخفی خود را رد کرد.
هال فینی حتی قبل از رونق بیت کوین یک دانشمند کامپیوتر، رمزگذار و یکی ازعلاقه‌مندان به رمزنگاری بود. او پس از پنج سال مبارزه با اسکلروز جانبی آمیوتروفیک یا ALS در سال 2014 در سن 58 سالگی درگذشت.
به غیر از خود ناکاموتو، فینی اولین فردی بود که بر روی اشکال زدایی و بهبود کد منبع باز بیت کوین کار کرد. او همچنین اولین تراکنش بیت کوین را در سال 2009 از ساتوشی ناکاموتو دریافت کرد.
او همچنین با مهندس دوریان ساتوشی ناکاموتو مستقر در لس آنجلس همسایه بود، واقعیتی که اندی گرینبرگ، روزنامه‌نگار فوربس، معتقد بود اگر نگوییم مشکوک، اما جالب است. گرینبرگ نمونه‌های نوشتاری را از هال فینی و ساتوشی ناکاموتو به یک سرویس مشاوره تحلیل نوشتاری برد. گرینبرگ به دلیل شباهت‌هایی که در سبک نوشتاری آنها داشت، در ابتدا حدس زد که فینی حداقل ممکن است نویسنده ناکاموتو باشد. او همچنین این ایده را مطرح کرد که فینی ممکن است از دوریان ناکاموتو به عنوان “سنگر” برای پنهان کردن هویت خود استفاده کرده باشد.
با این حال، فینی چنین ادعاهایی را رد کرد و شواهدی ارائه کرد که ثابت کند ساتوشی ناکاموتو نیست. فینی پس از ملاقات با گرینبرگ، ایمیل‌هایی را که او و ناکاموتو در طول سال‌ها رد و بدل کرده بودند و همچنین تاریخچه کیف پول بیت کوین خود را ارائه کرد.
سپس به این نتیجه رسیدند که ایمیل‌های ادعایی ناکاموتو به فینی با دیگر نوشته‌های منتشر شده ناکاموتو مطابقت دارد و ادعای فینی مبنی بر اینکه او ناکاموتو نبوده است را تایید می‌کند.
“ساتوشی ناکاموتو” چه یک فرد باشد یا یک گروه از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. نه به دلیل هویت (یا فقدان آن)، بلکه به دلیل مشارکت او در بزرگترین اختراع تکنولوژیکی تمام دوران است که اهمیت دارد. ناکاموتو راه را برای تکامل و توسعه ارزهای دیجیتال برای پاسخ به بحران سال 2008 هموار کرد و یک سیستم ارز جایگزین ایجاد کرد.
البته، با وجود تلاش‌ها برای ایمن کردن رمزارزها، به خطر انداختن ارزهای دیجیتال همچنان یک احتمال واقعی است. با این حال، این ریسک چیزی است که حتی مدل‌های سنتی‌تر مالی به طور مرتب با آن مواجه هستند.
تفاوتی که ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین از آن برخوردار هستند، مفهوم عدم تمرکز و برابری است. یک دفتر کل عمومی توزیع شده از طریق بلاک چین به طور موثر تراکنش‌های بیت کوین را ثبت، تأیید و اعتبار می‌دهد و در عین حال آنها را از طریق رمزنگاری ایمن می‌کند.
از زمان شروع آن در سال 2009، هیچ هکری موفق به نفوذ به آن نشده است. بیت کوین نیز سال‌ها پس از معرفی توسط ناکاموتو همچنان مرتبط باقی می‌ماند. شرکت‌های بزرگ و سرمایه‌گذاران به طور رو به افزایشی از ارزش و پتانسیل آن آگاه می‌شوند. به همین ترتیب، حتی مشاغل نیز پذیرش بیت کوین به عنوان پرداخت را شروع کرده‌اند. بازار کریپتو نیز به طور تصاعدی رشد کرده است زیرا افراد بیشتری به استخراج و معامله بیت کوین علاقه‌مند شده‌اند.
علاوه‌بر این، ایجاد ناکاموتو نشان‌دهنده نوآوری و اختلال است. کریپتو راه را برای شکل‌های مختلف ارزهای دیجیتال و سیستم‌های پرداخت همتا به همتا برای تکامل و ادغام در جامعه مدرن هموار کرد. نوآوری‌هایی مانند ارزهای دیجیتال با ارائه روش‌های جایگزین پرداخت و سرمایه‌گذاری به نفع مصرف‌کنندگان است.
موسسات مالی نیز با اتخاذ رویکردهای مشتری محور و نوآورانه‌تر برای تامین مالی به این چالش پاسخ می‌دهند.
علیرغم تلاش‌های رسانه‌ها برای بررسی و افشای هویت ساتوشی ناکاموتو، او همچنان یک چهره مرموز بوده که شخصیت واقعی‌اش ناشناخته است. با این حال، ممکن است جالب باشد که به اطلاعاتی که در مورد ناکاموتو می دانیم، چه از سوابق عمومی و چه جابجایی ماهرانه او بپردازیم.
نیویورکر از ناکاموتو به عنوان یک «کدنویس کامپیوتری با استعداد» یاد می‌کند که بیت کوین را با «سی و یک هزار خط کد» ایجاد کرده است. برای افراد ناآشنا بودن، ایمن و قابل اعتماد ماندن این پلت فرم به لطف کدهای تقریباً کامل ناکاموتو است. هیچ اشتباهی در آنها وجوئ ندارد. تا حدی به همین دلیل است که از زمان ایجاد آن هک نشده است.
در مقاله‌ای در سال ۲۰۱۱ با عنوان «ارز رمزنگاری شده: بیت‌کوین و مخترع اسرارآمیز آن»، نیویورکر گزارش داد که چگونه محقق مشهور و با تجربه امنیت اینترنت، دن کامینسکی، تلاش کرد تا کد بیت‌کوین را بشکند و شکست خورد.
کامینسکی یک کدنویس معمولی نبود. در واقع، او در میان هکرها مشهور است. زیرا در سال 2008 یک نقص بزرگ در اینترنت کشف کرد. او به وزارت امنیت داخلی و مدیران مایکروسافت و سیسکو هشدار داد تا فوراً به این مشکل رسیدگی کنند. بدون کشف او، هر کدنویس ماهری می‌توانست اینترنت را خاموش کند یا هر وب سایتی را تحت کنترل خود درآورد.
همانطور که گفته شد، کامینسکی برای یافتن احتمالی نقص‌های کشنده مشابه در بیت کوین هیجان زده بود. او آن را به عنوان یک “هدف آسان” می‌دید، چیزی که ممکن است به راحتی به خطر بیفتد. با این حال، چیزی که او با آن مواجه شد کد تقریباً کامل ساتوشی بود که بعداً متوجه شد که غیرقابل نفوذ است.
کد ناکاموتو و وایت پیپر بیت کوین نشان می‌دهد که کدنویس مرموز به زبان انگلیسی، به ویژه انگلیسی بریتانیایی مسلط است. تا حدی به همین دلیل است که برخی معتقدند ناکاموتو علیرغم ادعای ژاپنی بودنش ممکن است بریتانیایی باشد.
برنامه‌نویس جان مک‌آفی ادعا می‌کند که بر اساس تحلیل زبان‌شناختی مقاله ناکاموتو، می‌داند ساتوشی کیست.
همچنین ادعاهایی وجود دارد که ناکاموتو ممکن است فقط یک نفر نباشد. در عوض، آنها ممکن است گروهی از افرادی باشند که روی تکمیل و ایجاد کد بیت کوین کار کرده‌اند. بیت کوین به دلیل کد برجسته خود در کنار سایر ارزهای دیجیتال به رشد خود ادامه می‌دهد.
برخی از افراد، مانند توسعه‌دهنده بیت کوین Laszlo Hanyecz، معتقدند که سطح کدنویسی که بیت کوین در آن ایجاد شده است به بیش از یک نفر نیاز دارد. به گفته وی، به احتمال زیاد توسط تیمی از کدنویسان ایجاد شده است.
همانطور که می‌دانیم، “ساتوشی” می‌تواند پرده‌ای برای پنهان کردن هویت یک نابغه زن باشد. ساتوشی ناکاموتو ادعا می‌کند که در آوریل 1975 به دنیا آمده است. همانطور که هیچ کس از ژاپنی بودن ساتوشی مطمئن نیست، مردم این نظریه را مطرح می‌کنند که او نیز می تواند یک زن باشد.
در صنعت فناوری که تحت سلطه مردان است، استفاده از نام مردانه برای یک زن برای به دست آوردن جایگاهی برابر در میان همسالان خود دور از ذهن نیست. از لحاظ تاریخی، نویسندگان زن از نام مستعار مردانه در تلاش برای نفوذ در صحنه ادبی و کسب احترامی که به طور سنتی برای نویسندگان مرد قائل می‌شود، استفاده کرده‌اند.
اگر ساتوشی از ترفند مشابهی استفاده می‌کرد چه می شد؟ هیچ کس واقعا نمی‌تواند به طور قطعی بگوید، اما این ایده برای بسیاری از زنان در حال توسعه یک فکر توانمند بوده است. کارولین مالونی، نماینده کنگره نیویورک، شعار «ساتوشی زن است» را در رویدادی برای زنان در بلاک چین رایج کرد.
بیت کوین از زمان ایجاد خود، گذشته‌‌ای تاریخی و بدون رسوایی داشته است. بیت کوین که در ابتدا برای جایگزینی غیرمتمرکز و بدون مرز برای ارز فیات طراحی شده بود، به آرامی تا حدودی متمرکز شده است. به عنوان مثال، بانک‌ها و مؤسسات مالی بزرگ شروع به افتتاح میزهای معاملاتی کریپتو و خدمات نگهبانی برای کریپتو کرده‌اند. برخی این را “مصالحه” می‌نامند، انحراف از دیدگاه اصلی ناکاموتو در مورد یک پلت فرم انقلابی که از موسسات مالی اجتناب می‌کند.
با این حال، با ظهور «نهنگ‌های بیت‌کوین» که دارایی‌های بزرگ بیت‌کوین هستند، گفته می‌شود که این ارز دیجیتال دوباره تحت کنترل تعداد کمی از نخبگان قرار گرفته است. این سرمایه‌گذاران بزرگ، قیمت بیت کوین را در بازارها کنترل می‌کنند و بودجه لازم برای راه‌اندازی فارم‌های ماینینگ برای استخراج بیت کوین را دارند. در نتیجه، هر چه ماینرها بیشتر باشند، استخراج دشوارتر می‌شود (زیرا مسائل ریاضی پیچیده‌تر می‌شوند).
خبر خوب این است که به نظر نمی‌رسد ساخته ناکاموتو به این زودی ها به جایی برسد. این راه را برای ایجاد بیش از 11000 شکل مختلف ارز دیجیتال هموار کرده است و همچنان به رشد ارزش خود ادامه می دهد.
اگر پیشرفت‌های تکنولوژیکی مناسب وجود داشته باشد، این احتمال واقعی است که مردم در معاملات روزمره بیشتری از بیت کوین استقبال کنند. بسیاری از سازمان‌ها بر این باورند که بیت کوین ممکن است به زودی به “ارز منتخب” در صحنه تجارت جهانی تبدیل شود. با این حال، بلاک چین بیت کوین نیز باید تکامل یابد و بتواند تراکنش‌های بیشتری را در یک بازه زمانی کوتاه انجام دهد. تا آن زمان، باید صبر کنیم.
منبع: کوین تلگراف
