استیبل کوین های الگوریتمی چیست و چگونه کار میکنند؟

رمز ارزها معمولاً با نوسانات شدید قیمت شناخته می‌شوند؛ اما یک ارز دیجیتال وجود دارد که دقیقا برعکس سایر رمز ارزها طراحی شده است. استیبل کوین‌ها، همانطور که از نامشان پیداست، برای ثبات قیمت در نظر گرفته شده‌اند. یعنی قرار است از روز خرید تا روزی که آن را خرج می‌کنید یا در آن معامله می‌کنید، ارزش تقریباً یکسانی داشته باشند. به این دلیل که برخلاف سایر ارزهای رمزپایه، قیمت بیشتر استیبل کوین‌ها با یک ارز ثابت مانند دلار آمریکا یا کالایی مانند طلا تعیین می‌شود، اگرچه امروزه بسیاری از استیبل کوین‌ها با دلار مرتبط هستند.

استیبل کوین چیست؟

استیبل کوین‌ها بین دنیای ارز دیجیتال و ارزهای فیات پل می‌شوند؛ زیرا قیمت‌های آن‌ها به دارایی ذخیره‌ای مانند دلار آمریکا یا طلا وابسته است. این امر به طور چشمگیری نوسانات را در مقایسه با چیزی مانند 

بیت‌کوین کاهش می‌دهد و منجر به شکلی از پول دیجیتال می‌شود که برای همه چیز از معامله روزانه گرفته تا انتقال بین صرافی‌ها مناسب‌تر است.

ثابت شده است که ترکیب ثبات دارایی سنتی با انعطاف پذیری دارایی دیجیتال ایده بسیار محبوبی است. میلیاردها دلار ارزش به سوی استیبل کوین‌هایی مانند (USD Coin و USDC) سرازیر شده است، زیرا آن‌ها به برخی از محبوب‌ترین روش‌های ذخیره و تجارت ارزش در اکوسیستم کریپتو تبدیل شده‌اند.

سرمایه‌گذاران استیبل کوین‌ها را نه برای کسب سود، بلکه به‌عنوان مکانی برای ذخیره پول در زیرساخت ارزهای دیجیتال و استفاده در هنگام خرید و فروش سایر دارایی‌های کریپتو خریداری می‌کنند. آن‌ها همچنین برای انواع دیگر مبادلات مالی، مانند وام دادن و قرض گرفتن یا ارسال پرداخت‌ها در خارج از کشور به روشی بسیار سریع‌تر و یکپارچه‌تر از سایر روش‌ها استفاده می‌کنند.

استفن مک‌کئون، دانشیار امور مالی در دانشگاه اورگان و شریک یک صندوق سرمایه‌گذاری متمرکز بر رمزارز است که به گفته او اکنون بیش از نیمی از تراکنش‌هایش را با استفاده از استیبل کوین تسویه می‌کند، می‌گوید: «آن‌ها وسیله مبادله هستند».

اگر بخواهیم طوری دیگری بیان کنیم باید بگوییم ارزهای دیجیتال محبوب مانند بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETH) از نوسانات بالایی رنج می‌برند. نوسانات به میزان عدم قطعیت مربوط به تغییرات در ارزش دارایی اشاره دارد. نوسانات بیشتر به این معنی است که قیمت دارایی می‌تواند در طول زمان به شدت در هر جهت تغییر کند، در حالی که نوسانات کمتر به این معنی است که قیمت آن نسبتاً ثابت است.

این نوسانات را می‌توان با بازده روزانه اندازه‌گیری کرد. حتی ارزهای دیجیتال پیشرو اغلب در دوره‌های آشفتگی بازار بیش از ۱۰ درصد حرکت می‌کنند که بر استفاده از آن‌ها به‌عنوان واسطه معامله تأثیر می‌گذارد. یک دارایی به عنوان وسیله مبادله به این معنی است که می‌تواند خرید و فروش کالا و خدمات را تسهیل کند.

برای استفاده به عنوان ارز، انتظار می‌رود دارایی به عنوان وسیله مبادله، واحد حساب و ذخیره ارزش عمل کند. به این معنی که دارایی باید ارزش خود را حفظ کند، برای ارزش‌گذاری کالاها و خدمات و تسهیل تجارت استفاده شود. آشکارترین مزیت فناوری استیبل کوین این است که می‌توان از آن به عنوان یک وسیله مبادله استفاده کرد و شکاف بین فیات و ارزهای دیجیتال را پر کرد. استیبل کوین‌ها می‌توانند با کاهش نوسان قیمت، به ابزاری کاملاً متفاوت از مالکیت ارزهای دیجیتال قدیمی دست یابند.

Stablecoinها ذاتا دارایی‌های پایداری هستند که آن‌ها را به ذخیره خوبی از ارزش تبدیل می‌کند و پذیرش آن‌ها را در تراکنش‌های منظم تشویق می‌کند. استیبل کوین‌ها همچنین تحرک دارایی‌های رمزنگاری شده را در اطراف اکوسیستم افزایش می‌دهند.

دارندگان ارزهای استیبل کوین و فیات می‌دانند که قدرت خرید دارایی‌های آن‌ها در دوره‌های زمانی کوتاه تغییر نمی‌کند و می‌توان از آن برای خرید کالا و خدمات استفاده کرد.

ارزش بیشتر استیبل کوین‌ها به ارزش یک ارز ثابت خاص مانند دلار ایالات متحده یا یک کالای خاص مانند طلا مرتبط است. ثابت بودن به این معنی است که قیمت آن‌ها ثابت است، بنابراین یک استیبل کوین که دلار آمریکا را دنبال می‌کند باید یک دلار ارزش داشته باشد.

رایج‌ترین روشی که توسط استیبل کوین‌ها استفاده می‌شود، پشتوانه دارایی نام دارد. پشتوانه دارایی به مجموع توکن‌های استیبل کوین در گردش با توجه به تعداد دارایی‌های پشتوانه آن اشاره دارد. اگر برای هر استیبل کوین در گردش، دارایی‌هایی به ارزش معادل با پشتوانه آن وجود داشته باشد، یک استیبل کوین ۱:۱ پشتیبانی می‌شود.

در مورد استیبل‌کوین‌هایی که با دلار آمریکا پشتیبانی می‌شوند، تا زمانی که استیبل کوین قابل بازخرید برای دلار باشد، ارزش خود را حفظ می‌کند. با این حال، اگر ارزش آن به شدت در هر جهت حرکت کند، معامله‌گرانی که به دنبال سود بردن از تفاوت قیمت‌ها بین بازارها هستند، وارد عمل می‌شوند تا شکاف را کم کنند.

هدف استیبل کوین چیست؟

مک کئون می‌گوید که اولین استیبل کوین در سال ۲۰۱۴ برای کمک به تسهیل تراکنش‌ها در سیستم کریپتو ایجاد شد؛ زیرا در آن زمان بانک‌ها تمایلی به دادن حساب به شرکت‌های رمزنگاری نداشتند.

استیبل کوین‌ها سرعت و امنیت یک بلاک چین را ارائه می‌دهند و در عین حال از نوسانی که بیشتر ارزهای دیجیتال تحمل می‌کنند خلاص می‌شوند.

استیبل کوین‌ها عمدتاً برای خرید ارزهای رمزنگاری شده در پلتفرم‌های معاملاتی که جفت معاملات ارز فیات ارائه نمی‌کردند، استفاده می‌شد. ارز فیات به ارزهای دولتی اطلاق می‌شود که کالاهایی مانند طلا یا نقره پشتوانه آن‌ها را ندارند. با افزایش پذیرش آن‌ها، استیبل کوین‌ها اکنون در چندین سرویس مالی مبتنی بر بلاک چین مانند پلتفرم‌های وام‌دهی استفاده می‌شوند و حتی می‌توان از آن‌ها برای پرداخت کالاها و خدمات استفاده کرد.

استیبل کوین‌ها نسخه‌های مبتنی بر بلاک‌چین ارزهای فیات هستند، به این معنی که قابل برنامه‌ریزی هستند و می‌توانند با برنامه‌های کاربردی مبتنی بر بلاک چین و قراردادهای هوشمند (که قراردادهای خود اجرا با کد نوشته شده‌اند) تعامل داشته باشند.

با توجه به ناشناس بودن معامله گران ارزهای دیجیتال و احتمال پولشویی، تامین مالی تروریسم و ​​فرار مالیاتی، بانک‌ها تمایلی به داشتن چنین شرکت‌هایی در دفتر خود نداشتند. همچنین مک کئون می‌گوید: استخراج کنندگان بیت کوین و صرافی‌های بیت کوین همه به راهی برای استفاده از دلار آمریکا بدون نیاز به استفاده از سیستم بانکی نیاز داشتند.

در حالی که فعالیت غیرقانونی هنوز یک مشکل است، بازار کریپتو برای صنعت بانکداری و تنظیم‌کننده‌های ایالات متحده آنقدر بزرگ شده است که نمی‌توان آن‌ها را نادیده گرفت و بر اساس افزایش سکه‌های موجود، اعتماد به استیبل کوین‌ها نیز افزایش یافته است. بنابراین اکنون غول‌های بانکی و تنظیم‌کننده‌ها شروع به تعامل کرده‌اند و بانک‌های مرکزی در حال بررسی امکان ایجاد ارزهای دیجیتالی خود هستند.

موارد استفاده استیبل کوین‌ها چیست؟

اینکه استیبل کوین‌ها مبتنی بر بلاک چین هستند، به دارندگان استیبل کوین امکان می‌دهد از فرصت‌های متعدد استفاده کنند. اولین استیبل کوین‌ها به عنوان جایگزین ارزهای فیات در صرافی‌ها منتشر شد و به سرمایه‌گذاران پناهگاهی امن داد تا از نوسانات سایر دارایی‌های کریپتو دور شوند.

اکنون می‌توان از استیبل‌کوین‌ها برای وام‌دهی با نرخ‌هایی بهتر از نرخ‌هایی که توسط حساب‌های پس‌انداز سنتی ارائه می‌شود یا گرفتن وام‌های مبتنی بر ارزهای دیجیتال در فضای غیرمتمرکز مالی (DeFi) استفاده کرد. در حالی که استیبل کوین‌ها ممکن است بازدهی بالاتری نسبت به محصولات پس انداز سنتی داشته باشند، توجه به این نکته ضروری است که ارائه استیبل کوین هیچ بیمه‌ای با حمایت دولت ارائه نمی‌کند.

استیبل کوین‌ها در شبکه‌های بلاک چین مختلف صادر شده‌اند که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کنند و به طور گسترده در فضای DeFi و در صرافی‌هایی مانند صرافی اریترون استفاده می‌شوند. شبکه‌های بلاک چین که از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می‌کنند، به برنامه‌هایی مانند صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) اجازه می‌دهند تا در در آن‌ها ساخته شوند. صرافی‌های غیرمتمرکز بازارهایی هستند که در آن معاملات مستقیماً بین معامله‌گران انجام می‌شود.

از استیبل کوین‌ها نیز می‌توان برای پرداخت حقوق به صورت ارز دیجیتال استفاده کرد، زیرا انتقال پول از طریق مرزها را ارزان‌تر می‌کند. فقط کارمزد تراکنش برای انتقال وجوه در بلاک چین باید پرداخت شود. علاوه‌بر این، تراکنش‌های برون مرزی با سرعت بیشتری بر روی بلاک چین تسویه می‌شوند و بسته به عوامل متعدد بین چند ثانیه تا یک ساعت زمان می‌برند. این عوامل عبارتند از نوع شبکه مورد استفاده، تراکم احتمالی شبکه، مبلغ پرداختی به عنوان کارمزد و پیچیدگی تراکنش. با این حال، سیستم مالی سنتی ممکن است چند روز طول بکشد تا معاملات برون مرزی را تسویه کند.

در حالی که ارزهای دیجیتال سنتی قیمت ثابتی ندارند و ممکن است به شدت نوسان داشته باشند، نوسانات کم استیبل کوین‌ها به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا وجوه خود را در بلاک چین حفظ کنند و در عین حال ریسک را کاهش دهند.

آشنایی با انواع استیبل کوین

ارزهای فیات صادر شده توسط دولت از طریق اقدامات مقامات کنترل‌کننده مانند بانک‌های مرکزی که تضمین می‌کنند قیمت ارزهای آن‌ها نسبتاً ثابت است، ثابت می‌مانند. استیبل کوین‌ها را می‌توان توسط یک کالای فیزیکی مانند طلا، یا ارزهای فیات صادر شده توسط دولت پشتیبانی کرد.

stable coin‌ها از ثبات ارائه شده توسط بانک‌های مرکزی و دولت برای ایجاد ذخایر در ارزهای فیات تحت حمایت دولت مانند دلار آمریکا استفاده می‌کنند. برای کسب درآمد از ذخایر استیبل کوین، برخی از وجوه پشتوانه استیبل کوین‌ها به اوراق بهادار با درآمد ثابت مانند بدهی‌های کوتاه مدت شرکت و تعهدات بدهی با پشتوانه دولت تخصیص داده می‌شود که تضمین می‌کند که وجوه قابل بازخرید و پشتیبانی کافی هستند.

استیبل کوین‌ها از طریق چند مکانیسم اساسی، از جمله پشتوانه فیات، پشتوانه رمزنگاری، پشتوانه کالا و پشتوانه الگوریتم، پایدار نگه داشته می‌شوند که در بخش‌های بعدی توضیح داده خواهد شد.

استیبل کوین‌های تحت حمایت فیات

stablecoinهایی که توسط ارزهای فیات پشتیبانی می‌شوند، ذخایر خود را در ارزهای فیات مانند دلار آمریکا حفظ می‌کنند. به ازای هر توکن در گردش، استیبل کوین‌های دارای پشتوانه فیات اغلب یک دلار ذخیره دارند (چه به صورت نقدی و چه به صورت معادل نقدی).

ذخایر استیبل کوین توسط نهادهای مرکزی نگهداری می‌شود که به طور منظم وجوه خود را حسابرسی می‌کنند و با تنظیم‌کننده‌ها کار می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که با نهادهای دارای ذخایر استیبل کوین مطابقت دارند. این بدان معناست که برای خرید استیبل کوین‌ها مستقیماً از صادرکنندگان، کاربران باید از طریق بررسی‌های «مشتری خود را بشناسید» (KYC) و «ضد پول شویی » (AML) مشابه بررسی‌های موجود در صرافی‌ها که انجام می‌دهند. این فرآیندها شامل جمع‌آوری اطلاعات شخصی کاربران، از جمله یک کپی از سند شناسایی صادر شده توسط دولت است.

هنگامی که در گردش باشد، هر کسی می‌تواند این ارزهای با ثبات را ارسال و دریافت کند. اگرچه نهاد مرکزی صادر کننده آن‌ها ممکن است قدرت مسدود کردن وجوه روی آدرس‌ها را داشته باشد. Stablecoinها در گذشته مسدود شده‌اند، به‌عنوان مثال، صادرکنندگان به مجریان قانون در تحقیقات خود کمک می‌کنند یا برای بازیابی وجوه دزدیده شده تلاش می‌کنند.

استیبل کوین‌ها با پشتوانه ارزهای دیجیتال

استیبل کوین‌های دارای پشتوانه ارزهای دیجیتال، آن‌هایی هستند که توسط سایر ارزهای دیجیتال پشتیبانی می‌شوند. Stablecoinهای دارای پشتوانه ارزهای دیجیتال می‌توانند برای ردیابی قیمت ارزهای رمزپایه پشتیبان آن‌ها یا ردیابی قیمت یک ارز فیات منتشر شوند.

یک استیبل کوین با پشتوانه رمزنگاری می‌تواند برای راه اندازی یک دارایی در یک بلاک چین متفاوت صادر شود. به عنوان مثال، رپد بیت کوین (WBTC) یک استیبل کوین است که توسط بیت کوین پشتیبانی می‌شود و در بلاک چین اتریوم منتشر شده است.

از طرف دیگر، استیبل کوین‌های دارای پشتوانه ارزهای دیجیتال می‌توانند ارزش یک ارز فیات را از طریق مکانیسم‌های متعادل‌کننده روی بلاک چین، که از پشتوانه استیبل کوین‌ها برای اطمینان از ثبات قیمت استفاده می‌کنند، دنبال کنند. در این موارد، استیبل کوین‌ها بیش از حد وام داده می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که می‌توانند حتی در دوره‌های نوسانات زیاد در بازار، پیوند خود را حفظ کنند. وام‌دهی بیش از حد به این معنی است که دارایی‌های پشتوانه یک استیبل کوین بیشتر از ارزش استیبل کوین‌های در گردش است. به عنوان مثال، ممکن است ۱۰۰۰ دلار اتر در ذخیره نگه داشته شود تا ارزش ۵۰۰ دلاری یک استیبل کوین با پشتوانه ارز دیجیتال را وثیقه کند.

استیبل کوین‌های دارای پشتوانه ارزهای دیجیتال نسخه غیر متمرکز‌تری از استیبل کوین‌های دارای پشتوانه فیات هستند؛ زیرا می‌توانند از طریق استفاده از قراردادهای هوشمند خودکار بدون هیچ نهاد مرکزی که آن‌ها را کنترل کند ایجاد شوند.

استیبل کوین دارای پشتوانه کالا

انواعی که دارای پشتوانه کالا اساساً بازنمایی از کالاها مبتنی بر بلاک چین هستند و توسط ذخایری که به واسطه یک نهاد مرکزی نگهداری می‌شود، پشتیبانی می‌شوند.

دارایی‌های فیزیکی مانند فلزات گرانبها، نفت و املاک و مستغلات برای حمایت از استیبل کوین‌های دارای پشتوانه کالا استفاده می‌شود. طلا رایج‌ترین کالایی است که استفاده می‌شود. با این حال، درک این نکته ضروری است که این کالاها می‌توانند در قیمت نوسان داشته باشند و از این رو، به طور بالقوه می‌توانند ارزش خود را از دست بدهند.

استیبل کوین‌هایی که توسط کالاها پشتیبانی می‌شوند، سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی را آسان‌تر می‌کنند که در غیر این صورت ممکن است در سطح محلی دور از دسترس باشند. به عنوان مثال، به دست آوردن یک شمش طلا و یافتن مکان ذخیره‌سازی امن، در بسیاری از شرایط دشوار و پرهزینه است. در نتیجه، داشتن دارایی‌هایی مانند طلا و نقره همیشه گزینه مناسبی نیست. با این حال، استیبل کوین‌های دارای پشتوانه کالا برای کسانی که می‌خواهند توکن‌ها را با پول نقد مبادله کنند، مفید هستند.

استیبل کوین‌های الگوریتمی یا ترکیبی

استیبل‌کوین‌های الگوریتمی یا ترکیبی، از نوعی هستند که برای ثابت نگه‌داشتن قیمت‌هایشان به الگوریتم‌های پیچیده متکی هستند. همچنین به طور موثر وجوهی را که در بلاک چین از طریق قراردادهای هوشمند با عرضه و تقاضا برای حفظ ثبات قیمت متعادل می‌کنند، اعمال می‌کنند.

استیبل کوین‌های الگوریتمی به عنوان بانک‌های مرکزی عمل می‌کنند و از پیوند ارز خود در بازار دفاع می‌کنند. هنگامی که قیمت استیبل کوین از حد ثابت می‌گذرد، دارایی‌ها را می‌خرند و زمانی که قیمت به زیر حد می‌رسد، آن‌ها را می‌فروشند.

برخی از استیبل کوین‌های الگوریتمی به دلیل از دست دادن ثبات خود در طی رویدادهای غیرمنتظره به عنوان قو سیاه شناخته می‌شوند، زیرا نوسانات بازار به دلیل عدم تثبیت بیش از حد به سمت بالا می‌رود. یک سیستم استیبل کوین الگوریتمی، زمانی که قیمت بازار کمتر از قیمت ارز فیات شود، تعداد توکن‌های در گردش را کاهش می‌دهد. از طرف دیگر، اگر قیمت توکن بیشتر از ارز فیات باشد، توکن‌های جدیدی برای کاهش ارزش استیبل کوین صادر می‌شوند.

استیبل کوین‌های غیر وثیقه‌ای یا سینیوراژ

انواع غیر وثیقه‌ای یا به‌سبک سینیوراژ مشابه استیبل‌کوین‌های دارای پشتوانه الگوریتمی هستند، اما در قراردادهای هوشمند هیچ ذخیره‌ای ندارند. درعوض، استیبل کوین‌های سبک سینیوراژ بر فرآیندهای پیچیده‌ای تکیه می‌کنند که به منظور تنظیم عرضه در گردش سکه‌هایشان در پاسخ به عرضه و تقاضا است.

استیبل کوین‌های غیر وثیقه‌ای، عرضه در زنجیره را از بین می‌برند و افزایش می‌دهند تا پیوند خود را حفظ کنند. هیچ وثیقه‌ای برای ایجاد این استیبل کوین‌ها استفاده نمی‌شود، زیرا آن‌ها خود وثیقه هستند. برای مثال، بیایید ارزش استیبل کوین A را 1.00 دلار فرض کنیم. کاهش قیمت به 0.70 دلار نشان می‌دهد که عرضه بیش از تقاضا برای یک استیبل کوین وجود دارد. این الگوریتم استیبل کوین A را می‌خرد، عرضه را کاهش می‌دهد و قیمت را به 1.00 دلار باز می‌گرداند.

اگر قیمت زیر ۱.۰۰ دلار باقی بماند و سود کافی برای خرید بیشتر از عرضه سکه وجود نداشته باشد، سهام حق بیمه صادر می‌شود. این بدان معناست که کاربران به طور موثر در گسترش عرضه استیبل کوین‌های غیر وثیقه سرمایه‌گذاری می‌کنند. از طرف دیگر، اگر قیمت یک استیبل کوین به بالای ۱.۰۰ دلار افزایش یابد، الگوریتم توکن‌های بیشتری تولید می‌کند و عرضه را تا زمانی که قیمت به زیر ۱.۰۰ دلار می‌رسد افزایش می‌دهد.

مزایا و معایب استیبل کوین‌ها

استیبل کوین‌ها مانند تمامی ارزهای دیگر از معایب و مزایای مختلفی برخوردارند که در این بخش به آن‌ها خواهیم پرداخت.

مزایای استیبل کوین‌ها

Stablecoin نسبت به ارزهای فیات و سایر ارزهای رمزنگاری شده مزایای زیادی دارند. اولا، آن‌ها ثبات ارزهای فیات را به بلاک چین می‌آورند، به این معنی که آن‌ها نسخه‌های امن‌تر و شفاف‌تر ارزهای فیات هستند که می‌توانند با برنامه‌های کاربردی ساخته شده بر روی بلاک چین تعامل داشته باشند.

استیبل کوین‌ها می‌توانند به عنوان ارز مورد استفاده قرار گیرند و برای انجام تراکنش‌ها نسبت به ارزهای فیات سنتی ارزان‌تر هستند و برای شبکه‌ای از برنامه‌هایی که بازدهی بالاتری نسبت به حساب‌های پس‌انداز معمولی ارائه می‌دهند در دسترس هستند. در برنامه‌های مبتنی بر بلاک چین، دارندگان استیبل کوین می‌توانند وام‌هایی با پشتوانه ارزهای خود دریافت کنند یا برای محافظت از دارایی‌های رمزنگاری خود در سایر برنامه‌ها، بیمه بگیرند.

استیبل کوین‌ها پرداخت‌های برون مرزی را سریع‌تر و ارزان‌تر می‌کنند و می‌توانند به راحتی با ارزهای فیات در صرافی‌ها معامله شوند. زیرا در پلتفرم‌های معاملاتی پذیرفته شده‌اند و نقدینگی بالایی دارند.

استیبل کوین‌های دارای پشتوانه کالا، انتقال فلزات گرانبها و سایر کالاها را آسان‌تر و قابل تقسیم‌تر می‌کنند و در عین حال ارزش ذخایر خود را حفظ می‌کنند. به عنوان مثال، طلا می‌تواند به عنوان وسیله ای برای مبادله از طریق این استیبل کوین‌ها استفاده شود و حتی می‌تواند برای کسب سود به آن قرض داده شود.

معایب استیبل کوین‌ها

ضرر اصلی مرتبط با این ارزها، ریسک طرف مقابل است. در این مورد، یک صادرکننده استیبل کوین ممکن است ذخایری که ادعا می‌کنند را نداشته باشند یا ممکن است از بازخرید توکن‌ها برای ذخایر خود امتناع کند.

استیبل کوین‌هایی که به نهادهای مرکزی و حسابرسان متکی هستند، در معرض خطای انسانی قرار دارند، زیرا ممکن است نادرستی یا مشکلات احتمالی را شناسایی نکنند. علاوه‌بر این، استیبل کوین‌های دارای پشتوانه ارز فیات اغلب در اوراق تجاری نگهداری می‌شوند، که نوعی بدهی کوتاه‌مدت بدون تضمین است. استفاده از اوراق تجاری به ریسک طرف مقابل می‌افزاید، زیرا شرکتی که این بدهی را صادر می‌کند می‌تواند تعهدات خود را نکول کند.

دوره‌های آشفتگی بازار یا شکست در تولید حسابرسی نیز ممکن است منجر به افزایش ریسک شود. حق بیمه ریسک نشان‌دهنده غرامت اضافی سرمایه‌گذاران برای ریسک اضافی سرمایه‌گذاری در یک دارایی (به عنوان مثال، استیبل کوین‌ها) است. حق بیمه‌های ریسک ارزش این ارزها را در مقایسه با ثابت آن‌ها کاهش می‌دهد، به این معنی که خرید ارزهای دیجیتال با استیبل کوین کمی گران‌تر از ارزهای فیات می‌شود.

استیبل کوین‌های الگوریتمی اغلب می‌توانند به طرح‌های پونزی منتهی شوند که در آن توکن‌های جدید تنها از طریق واریز وثیقه توسط کاربران جدید ایجاد می‌شوند. طرح پونزی نوعی کلاهبرداری است که با وجوه سرمایه‌گذاران جدید برای سرمایه‌گذاران بازده ایجاد می‌کند و در نهایت زمانی که سرمایه‌گذاران جدید سرمایه‌گذاری نمی‌کنند، از بین می‌رود. این بدان معناست که ارزش این دارایی‌ها می‌تواند به سرعت در صورت توقف ورود کاربران جدید، کاهش یابد.

در نهایت، نهادهای مرکزی صادرکننده توکن‌ها ممکن است این قدرت را داشته باشند که بنا به درخواست مجری قانون، آن‌ها را در آدرس‌ها مسدود کنند. سازمان‌های مجری قانون ممکن است حتی در حین تحقیقات مربوط به پولشویی، تأمین مالی تروریسم یا سایر فعالیت‌های غیرقانونی، توکن‌ها را مسدود کنند.

سخن پایانی

برای خرید استیبل کوین‌ها به یک حساب با یک صرافی رمزنگاری یا یک کیف پول دیجیتالی نیاز دارید که در آن بتوانید مستقیماً ارز دیجیتال خریداری کنید. برخی از خدمات ممکن است در همه مکان‌ها در دسترس نباشند، بنابراین مطمئن شوید که آیا گزینه‌های مورد نظر شما در محل زندگی شما در دسترس هستند یا خیر. صرافی‌هایی مانند Coinbase ممکن است برخی از استیبل کوین‌ها را ارائه دهند، اما چنین صرافی‌های متمرکز ممکن است فقط نسخه‌های دارای پشتوانه فیات را فهرست کنند. برای گزینه‌های بیشتر، می‌توانید از یک صرافی غیرمتمرکز برای مبادله هر توکن موجود با بیشتر استیبل کوین‌ها استفاده کنید.